We worden bedolven onder allerlei gevraagde en ongevraagde informatie,
waarbij een groot gedeelte niets eens van toegevoegde waarde is
voor het dagelijks functioneren van mens en organisatie.

De vraag is dan ook of ‘Prioritijd!’ wel van toegevoegde waarde is
of het zoveelste goedbedoelde probeersel om orde aan te brengen in de chaos?

Het antwoord is ja, het boek voegt iets toe!

Op zich zijn veel zaken die de auteur beschrijft niet nieuw
maar in combinatie met praktische tips,
die gebaseerd zijn op breed onderzoek en persoonlijke ervaringen,
is het boek de meer dan moeite waard om te gaan lezen.

Conclusie is dat het boek geschikt en leerzaam is voor een ieder die te maken heeft met
het fenomeen van druk, druk, druk en information overload!
En dat zijn tegenwoordig in deze maatschappij geen uitzonderingen
meer maar juist complete volksstammen,
alleen is het lastig dit te te (h)erkennen!

Wanneer je als lezer aan het boek ‘Prioritijd!’ begint zou na een aantal bladzijden
zomaar het volgende gevoel naar voren kunnen komen:
‘De bedoeling is toch dat ik van de information overload afkom
in plaats van dat er sprake is van een verdere overbelasting?’.

Toch blijft het boek meer dan voldoende triggeren om verder te lezen.
Natuurlijk heeft dit te maken met het gegeven dat sprake is van een feest der herkenning
maar ook door de combinatie met eenvoudig toepasbare survivaltips.

Dit alles zet het brein in beweging!
Gedachten die naar voren komen tijdens het lezen zijn ‘Is het zo makkelijk!’, ‘
Waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht ondanks dat ik het wist?’ en ‘Ik ga gelijk beginnen!’.

Toch is het laatste niet de juiste manier!
Het is van belang eerst aan de slag te gaan met de W-vragen
en dan pas over te gaan tot de H-oplossing oftewel de Hoe.

Het tegengestelde is echter de praktijk van vandaag de dag voor mensen en organisaties,
wat een gevolg is van een ingeslepen patroon dat diep verankerd is in het onderbewuste.
Hierdoor wordt de essentie van zaken vaak gemist en is het resultaat slechts effectief voor de korte termijn.

Wat ook naar voren komt is de brede feitenkennis van de auteur,
waarbij diverse invalshoeken worden gebruikt om de uitdagingen van de huidige tijd aan te pakken.

Gevoelsmatig wil de auteur nog wel eens teveel kennis achter elkaar spuien
en dat maakt sommige gedeeltes van het boek wat lastiger leesbaar.

Op zich niet erg want het is geen flodderroman
alleen hoop ik dat de auteur
bij een eventueel vervolg
of bij boekpresentaties hier rekening mee gaat houden.

Ook de illustraties hadden af en toe wat duidelijker gemogen,
maar dit wordt weer goed gemaakt met het actief verwijzen
naar de website die bij het boek behoort.

Op deze website staat relevante informatie
over het gedachtegoed achter ‘Prioritijd!’
en ook onderliggende onderzoek,
ondersteunende video’s en barokmuziek.

Hoe dat zit met het laatste is iets om zelf te ontdekken.

Uiteindelijk is de conclusie dat het draait om focus
voor het creëren van balans tussen privé en werk,
waarbij de auteur terecht de link legt met de noodzaak
hiervan als fundament voor het ontwikkelen van talent.
En dit alles vanuit het willen en niet het moeten!

Hierbij wel de opmerking dat dit geen eenmalig kunstje is
maar een mindsetverandering voor de rest van het leven van mens en organisatie.

Leesadvies: Zeker geen boek dat specifiek bestemd is voor managers
maar geschreven is voor een breed publiek, binnen en buiten organisaties.

Maar als ik dan toch een specifieke groep mag benoemen
voor wie dit boek een ‘must read’ is dan zou ik beginnen bij de top van organisaties.

Zij hebben namelijk de mogelijkheid
de verstikkende en onnodige information overload
in te dammen en
dat proces begint met inzicht verkrijgen.

Het boek is in ieder geval herkenbaar, vooral leerzaam en
een meer dan prima naslagwerk voor de boekenkast.